Tot op de draad

Samenvatting

Waardeer het, repareer het. In Tot op de draad laat Ileen Montijn zien dat in tijden waarin ‘iets nieuws’ nog een zeldzame luxe was, deze leus meer dan een vanzelfsprekendheid was. Met fantasie, geduldige toewijding en vakmanschap werd kleding keer op keer werd vermaakt. Oude kleren zijn dan ook honderd keer leuker en interessanter dan nieuwe. Een zijden jurk die een eeuw lang werd vermaakt en gedragen, een bebloed hemd dat een politieke relikwie werd. Ze zijn al eens uitgekozen, daarna gedragen, gekoesterd, gerepareerd, weggegeven... kortom, ze hebben een geschiedenis. Wie Tot op de draad uit heeft, kijkt voortaan anders naar zijn eigen én andermans tweede huid.