Wie noemde haar zwak?

Aan alle lezers: Lees dit boek, het onderwerp is verrassend, vrouw wil zus uit sekte redden, maar wat zo leuk is dat er heel veel humor in voorkomt en zo worden gênante en bizarre scenes met verve beschreven. . Er wordt afwisselend van uit het oogpunt van Paula en Pascal geschreven, en zo zit je in de hoofden van twee vrouwen. Er komen heftige en gruwelijke scenes in dit boek voor, maar toch blijf je lezen. Wie noemde haar zwak? is gemakkelijk leesbaar maar ook heftig, eenmaal er in begonnen wil je weten wat Pascal doet om haar zus te bevrijden, hoe ver ze gaat en natuurlijk of het haar lukt? Maar dat moet je zelf lezen en ervaren.

Vanaf het begin merk je dat de auteur heeft genoten van het schrijven van dit verhaal over Pascal en Paula. Vooral Pascal komt steeds meer naar voren in het verhaal terwijl Paula wat achterblijft. Dat wordt wel op het eind weer helemaal goed gemaakt. Een heel onverwacht einde, mag ik wel zeggen. Ik had dit niet meer verwacht, maar was blij verrast dat het ter sprake kwam. Je merkt de voorliefde van de auteur om een onderdeel van het bovennatuurlijke en godsdienst in zijn boeken te verwerken. Wat ik heel knap van deze auteur vind, is zijn knappe gevoel om de gevoelens van een vrouw neer te kunnen zetten. Vrouwen weten waarschijnlijk hoe het is, wanneer je heel zenuwachtig bent en dan heel vreemde dingen gaat zeggen en een raar soort humor tentoonstelt. Clemens van Brunschot heeft het perfect verwoord. Je ziet dit een vrouw doen! Ook het woordje ''smut'' om het ongenoegen over iets te melden is heel apart. Dat zie je niet vaak. Fijn dat het ook anders kan dan ''sh..'' dat vaak gebruikt wordt. Het boek staat vermeld als een thriller, heeft ook gruwelijke passages, maar ik zou het liever een heel spannende psychologische roman willen noemen die ook humor laat zien die je zeker zult kunnen waarderen. Ik waardeer dit verhaal met 4/5 vette sterren ****