Souvenir

Een spannende proloog waardoor meteen je aandacht gepakt wordt maakt ook benieuwd naar wat er gebeurd is en hoe het verhaal verder gaat. We maken kennis met Susan die haar verhaal vertelt. Deze verhaallijn wordt onderbroken door stukken tekst in cursief die je meenemen naar gebeurtenissen in haar verleden. Gaandeweg het verhaal vraag je jezelf af of haar familie en psycholoog toch gelijk hadden wanneer ze haar ''psychisch doorgedraaid'' bestempelen. Susan maakte kennis met Esther en Johan en dat bleef niet zonder gevolgen. Zeven jaar na de ontvoering van haar baby reist ze naar Indonesië. Daar loopt niet alles van een leien dakje. Maar dat laat Susan niet tegenhouden. Ze gaat verder in haar zoektocht en je proeft de kracht van Susan, hierdoor weet je dat ze niet zal stoppen. De stukken tekst in cursief zijn vanaf een bepaald moment een terugkijk door de ogen van Esther, hoe zij alles gezien heeft en waarom ze gedaan heeft wat ze deed. Boven deze stukken staat haar naam als titel. Deze wijziging in perspectief is op een dusdanige manier gedaan dat het voor de lezer het leesplezier niet verminderde. De verhaallijnen vloeien uiteindelijk prachtig samen. De sfeer van het land en de beschrijving van de mensen worden levensecht door de auteur. Daardoor werd een mooie leesreis naar de Gordel van Smaragd. De spanningsboog is steeds hoog geweest en dat heb ik gewaardeerd. Het verhaal is goed opgebouwd en bijna alle personages zijn goed uitgediept.